روزه گرفتن بعد از جراحی چاقی

این مقاله توسط انجمن جراحی های چاقی و متابولیک آمریکا در پاسخ به سوالات در حیطه روزه گرفتن پس از جراحی چاقی با اهداف مذهبی می باشد که خلاصه ای از شواهد علمی منتشر شده از سالهای 2000 تا 2020 با بازبینی و ارائه نظر های کارشناسی در سال 2021 ارائه شده است. هدف از صدور چنین بررسی، ارائه اطلاعات عینی موجود در مورد این موضوع است.

روزه به پرهیز جزئی یا کاملا عمدی از غذا و نوشیدنی یا ترک انتخابی غذاهای حرام گفته می شود. 3 دسته گسترده از رژیم غذایی روزه داری شامل این موارد می باشد 1) محدودیت کالری (CR): کاهش عمدی کالری به میزان 20 تا 40 درصد (2 روزه با تاریخ متناوب (ADF): به این معنی که فرد یک دوره آزاد و یک دوره روزه است، که به موجب آن در دوره آزاد اجازه دارد به طور آزادانه غذا مصرف کند و  در دوره روزه غذا و نوشیدنی محدود می شود (آب ممکن است در طول دوره روزه‌داری مجاز باشد یا نباشد 3) محدودیت غذایی (DR): حذف 1 یا چند جزء از رژیم غذایی، مانند برخی درشت مغذی ها یا عناصر درشت مغذی ها.

نگرانی های مربوط به روزه داری بعد از جراحی چاقی عبارتند از افزایش خطر کم آبی بدن، دریافت ناکافی درشت مغذی ها (به ویژه پروتئین، که می تواند منجر به از دست دادن توده بدون چربی بدن شود)، تشدید عدم تحمل غذایی (با تغییرات بالقوه در ترکیب درشت مغذی های رژیم غذایی) و دریافت ناکافی ریزمغذی ها، که می تواند منجر به کمبودهای تغذیه ای شود و بر شرایط روانی اجتماعی تأثیر بگذارد. شدت خطر را می توان تحت تأثیر روش جراحی و مدت زمانی که فرد پس از جراحی روزه می گیرد، دانست. چه در دوره بلافاصله بعد از عمل (24 تا 30 روز)، چه در عرض 6 تا 12 ماه پس از عمل، یا پس از یک سال پس از عمل چاقی.

به بیماران توصیه می شود در 12 تا 18 ماه اول پس از جراحی چاقی برای جلوگیری از سوء تغذیه و عوارض پزشکی روزه نگیرند.

آداب روزه داری مذهبی

آداب دینی و سنت های فرهنگی جزء لاینفک زندگی انسان است که می تواند تأثیر بسزایی بر سلامت فرد و جامعه داشته باشد. روزه عملی است که تقریباً در تمام فرهنگ ها و مذاهب در سراسر جهان یافت می شود. اگرچه روزه می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، سنت‌های مذهبی روزه‌داری احتمالاً سخت‌گیرانه‌ترین و بهترین سنت‌ها از نظر سلامتی هستند. این بررسی بر روی 3 عمل متمرکز است: روزه اسلامی در ماه رمضان، روزه مسیحیان ارتدکس یونانی، و روزه کتاب مقدس دانیال. با توجه به تحقیقات منتشر شده موجود، بیشتر این مقاله مروری بر روزه داری ماه مبارک رمضان و پیامدهایی که ممکن است برای جمعیت چاق داشته باشد، متمرکز است.

رمضان

رمضان نهمین ماه از تقویم قمری اسلامی است. در میان دیگر فعالیت‌های معنوی و مذهبی در ماه رمضان که شامل تدبر، دعا و تأمل در کلام خدا می‌شود، مسلمانان هر روز از ماه را از طلوع فجر تا غروب روزه می‌گیرند تا به دنبال انضباط نفس، ارتباط با نیازهای بشریت و قدردانی از خالق آن باشند. از آنجایی که سال تقویم قمری کوتاه‌تر از سال تقویم میلادی مبتنی بر خورشید است، تاریخ واقعی شروع ماه رمضان 10 تا 12 روز زودتر از سال قبل است و بنابراین، این ماه در بخش‌های مختلف سال فصلی قرار می‌گیرد. بسته به دوره سینوسی مدار ماه (از هلال به هلال)، موقعیت جغرافیایی و فصل خورشیدی، مدت ماه رمضان 29 تا 30 روز است و ساعات روزه‌داری روزانه متفاوت است. برای مثال، اگر ماه رمضان در مناطق شمال یا جنوب خط استوا در طول تابستان باشد، روز ممکن است 18 ساعت طول بکشد، که مدت زمان روزه داری را افزایش می دهد و احتمالاً خطر کم آبی و گرسنگی را افزایش می دهد.

کسانی که روزه گرفتن را انتخاب می کنند اغلب فعالیت روزانه خود را برای کمک به کاهش برخی از این اثرات و مقابله بهتر با کاهش مصرف مواد مغذی و آب در طول روز تطبیق می دهند. روزه گرفتن در ماه رمضان برای همه مسلمانان سالم و توانا که به سن فیزیولوژیک بلوغ رسیده اند، لازم است. معافیت های واضحی برای روزه گرفتن در ماه رمضان وجود دارد. زنانی که در دوران قاعدگی، بارداری و یا شیردهی هستند و یا افرادی که بیمار، ناتوان یا مسافر هستند، جزئی از این معافیت هستند. جالب اینجاست که مسلمانانی که شرایط معافیت را دارند اغلب روزه گرفتن را انتخاب می کنند.

همانطور که به غذا مربوط می شود، ماهیت روزه مستلزم پرهیز کامل از خوردن خوراکی (غذا و نوشیدنی) از طلوع فجر تا غروب خورشید در تمام دوره قمری است. غذا و نوشیدنی به صورت آزاد در طول ساعات شب بین غروب آفتاب و سحر مجاز است. ترکیب خاص وعده غذایی و اندازه وعده های غذایی در طول ماه رمضان اغلب نشان دهنده تغییری نسبت به حالت معمول برای بیماران مسلمان است. وعده شام (افطار) روزه روزانه را شکسته و برای بسیاری نشان دهنده بیشترین کالری دریافتی در روز است. شیوه های فرهنگی در طول افطار متفاوت است و پرخوری ممکن است رخ دهد زیرا مصرف وعده های غذایی پرکالری آماده و سرشار از غذاهای سرخ شده و شیرین بسیار رایج است. روزه گرفتن بعد از MBS (جراحی متابولیک و باریاتریک) می تواند چالش هایی را ایجاد کند. بنابراین، برای برنامه‌های متابولیک و چاقی، آگاهی فرهنگی و داشتن راهنمایی برای فرآیند تصمیم‌گیری برای آموزش بهتر و آماده‌سازی بیمارانی که مایل به روزه گرفتن پس از جراحی هستند، مفید خواهد بود.

روزه مسیحیان ارتدکس یونانی

فلسفه روزه مسیحی ارتدکس یونانی، عهد عتیق و جدید کتاب مقدس را با هم ادغام می کند و به مسیحی اجازه می دهد تا از طریق خویشتن داری و انضباط به قدوسیت خدا نزدیک شود. روزه مسیحیان ارتدکس یونانی به طور کلی شامل DR، با پرهیز از محصولات لبنی، تخم مرغ، ماهی، روغن زیتون، یا گوشت در روزهای مختلف در طول زمان روزه داری است. مدت زمان روزه داری ممکن است برای دوره های محدود و مجزا باشد اما در مجموع 200 روز در سال می شود. هیچ محدودیتی در مصرف مایعات خوراکی وجود ندارد و به همین دلیل، نگرانی کمتری در مورد تشدید کم آبی در بیمارانی که بعد از جراحی چاقی روزه می‌گیرند وجود دارد. با این حال، در شکلی از گیاهخواری که در آن مقدار نسبی کربوهیدرات دریافتی نسبت به مصرف پروتئین می تواند افزایش یابد، از دست دادن توده بدون چربی بدن پس از جراحی متابولیک و چاقی ممکن است نگران کننده باشد و میزان پیشرفت کاهش وزن ممکن است تحت تاثیر میزان بالای دریافت کربوهیدرات قرار گیرد.

روزه دانیال

روزه دانیال بر اساس کتاب عهد عتیق دانیال است. بر اساس این متن مذهبی، دانیال پیامبری بود که برای تمرکز بر دعا و ارتباط با خدا، دوره های مختلف گیاهخواری را انتخاب کرد. روزه دانیال مدرن ممکن است از 10 تا 40 روز طول بکشد و می تواند در هر زمانی انجام شود، اما اغلب آنها در ژانویه به عنوان شروعی پاک برای سال نو انجام می شوند. محدودیت های روزه دانیال شامل پرهیز از محصولات حیوانی، غذاهای فرآوری شده، آرد سفید، مواد نگهدارنده، افزودنی ها، طعم دهنده ها یا شیرین کننده ها، کافئین و الکل است. مانند روزه داری یونانی ارتدکس، از دست دادن توده بدون چربی بدن در طول دوره کاهش وزن پس از MBS یک نگرانی به دلیل محدودیت دریافت پروتئین کامل است.

جراحی باریاتریک و روزه گرفتن

توافق اصلاح شده در این مقاله شامل 61 جراح از 24 کشور است که MBS را انجام می دهند و در آن در مورد چهل و پنج عبارت در مورد جنبه‌های روزه‌داری، مانند آمادگی قبل از ماه رمضان، توانایی روزه‌داری، دستورالعمل‌های روزه‌داری، خطرات روزه‌داری، فواید روزه‌داری، ورزش در طول روزه‌داری و توصیه‌های مربوط به بیماری، در حدود بیش از 70 درصد مورد توافق قرار گرفتند. جالب توجه است که 100٪ توافق برای این باور به دست آمد که بیمارانی که تحت MBS قرار گرفته اند و تمایل به روزه گرفتن دارند باید در یک ویزیت برای تصمیم گیری بین رشته ای و مشترک توسط بیمار، جراح و متخصص تغذیه شرکت کنند.

حمایت تغذیه ای فردی در طول روزه داری، کارهای آزمایشگاهی و سونوگرافی شکم قبل از روزه داری توصیه می شود.

همچنین توافق 96 درصدی برای بیماران به دست آمد که در صورت تداوم علائم عدم تحمل، روزه داری را متوقف کنند.

توصیه به تاخیر انداختن روزه داری به مدت 6 تا 12 ماه پس از روش های ترکیبی و سوءجذب نیز به توافق رسید.

به طور کلی، هیئت متخصصین موافق بودند که روزه داری فواید زیادی دارد، اما خطرات ذاتی و نگرانی در مورد روزه داری بعد از MBS نیازمند افزایش نیاز به آمادگی، آموزش و حمایت بیمار قبل، حین و بعد از روزه داری است.

به طور خلاصه، به نظر می رسد تحقیقات فعلی این ایده را تایید می کند که روزه گرفتن بعد از MBS ممکن است بی خطر باشد، اما خطرات ذاتی وجود دارد. توصیه ها برای به تاخیر انداختن روزه داری در دوره پس از عمل برای به حداقل رساندن خطرات مربوط به جراحی می باشد که این تاخیر بین 6 تا 18 ماه متغیر است. بیمارانی که تحت MBS قرار گرفته اند و می خواهند روزه بگیرند باید توسط تیم MBS مورد ارزیابی، آموزش، نظارت و حمایت قرار گیرند.

به منظور تشویق اقدامات ایمن برای بیماران، این مقاله بیماران مبتلا به جراحی چاقی و متابولیک را که مایل به روزه گرفتن هستند طبقه بندی می کند. یک دسته پرخطر و یک دسته کم خطر. این طبقه بندی می تواند توسط پزشکان برای هدایت تصمیم گیری و آموزش این بیماران استفاده شود.

طبقه‌بندی پرخطر و کم خطر (جدول 1) که از مدیریت افراد مبتلا به دیابت که قصد روزه گرفتن را دارند اقتباس شده‌ است، و علاوه بر این، از طریق توافق متخصصان، معیارهای اضافه تری که مرتبط‌تر با جراحی متابولیک و چاقی تلقی می‌شوند، اقتباس شده‌ است. افراد پرخطر به بیمارانی گفته می شود که دلایل پزشکی یا شرایطی دارند که روزه گرفتن ممکن است برایشان مضر باشد و یا عواقب نامطلوب را افزایش دهد که روزه گرفتن برایشان توصیه نمی شود. افراد کم خطر به بیمارانی گفته می شود که خطرات سلامتی کمتری دارند و ممکن است با راهنمایی و آموزش مناسب به روزه گرفتن فکر کنند. در اینجا روزه گرفتن با راهنمایی امکان پذیر است.

جدول 1

طبقه بندی خطر برای روزه داری پس از جراحی چاقی

* دوره کاهش وزن فعال، به‌عنوان 12 ماه اول برای جراحی‌های متابولیک که محدودیت ایجاد می‌کنند اما سوء جذب ندارند، مانند اسلیو گاسترکتومی و باندینگ معده قابل تنظیم، و 18 ماه اول برای جراحی‌های متابولیک که باعث محدودیت و سوء جذب می‌شوند، مانند بای پس معده Roux-en-Y  تعریف می‌شود.

دستورالعمل های عمومی و تغذیه ای برای روزه داری بعد از جراحی چاقی

1. توصیه می شود بیمارانی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته اند، قبل از روزه داری با جراح و تیم چاقی بین رشته ای خود برای ارزیابی و راهنمایی در مورد شیوه های روزه داری ایمن بعد از جراحی چاقی صحبت کنند.
2. بیماران مبتلا به دیابت تشویق می شوند تا با پزشکان مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنند تا تنظیمات دارویی مناسبی در مورد عوامل کاهش دهنده قند خون و/یا انسولین انجام دهند.
3. برای تمام بیمارانی که می خواهند روزه بگیرند باید یک مهارکننده پمپ پروتون تجویز شود تا در طول دوره روزه داری به صورت روزانه مصرف شود. گزارش شده است که بیماران روزه دار در ماه رمضان از شروع یا تشدید عوارض گوارشی موجود شکایت دارند که از شایع ترین آنها می توان به سوء هاضمه و سوزش سر دل اشاره کرد. علاوه بر این، بیماران مبتلا به دیابت دارای نرخ بالاتری از ریفلاکس ازوفاژیت هستند. مشخص شده است که روزه رمضان ریتم شبانه روزی را تغییر می دهد و منجر به افزایش اسیدیته معده در طول روز می شود. تعداد زخم‌های دئودنال و التهاب دئودنوم در ماه رمضان در آندوسکوپی فوقانی بیشتر است. مهارکننده های پمپ پروتون به طور تجربی در بیماران روزه دار استفاده شده است، زیرا چنین بیمارانی کنترل خوبی بر علائم خود با این داروها گزارش کرده اند.
4. مایعات کافی بنوشید، ترجیحا آب، و هیدراتاسیون کافی 0.5 لیتر در روز را حفظ کنید.

الف.  هنگام افطار یا آماده شدن قبل از روزه، از غذاهای آبرسان مانند سبزیجات، سالاد، میوه تازه، آبگوشت شفاف و سوپ استفاده کنید.

ب. اگر روزهای روزه داری، دمای هوا بالا یا رطوبت زیاد است که ممکن است باعث افزایش تعریق و افزایش خطر کم آبی بدن شود، نوشیدنی های بدون قند و الکترولیت را در نظر بگیرید.

• از مصرف الکل، کافئین، نوشیدنی های کربناته (مواد موجود در نوشیدنی های گازدار) و نوشیدنی های شیرین پرهیز کنید. علیرغم فقدان تحقیقات تجربی در حمایت از اجتناب از مصرف نوشیدنی های کربناته پس از جراحی چاقی، توافق این نویسندگان بر ادامه توصیه برای اجتناب از نوشیدنی های کربناته بود. شواهدی وجود دارد که در ادبیات غیر چاقی ارائه شده است مبنی بر اینکه کربنات یا مواد موجود در نوشابه‌های گازدار ممکن است تأثیر مضری بر سلامت استخوان، سلامت دستگاه گوارش و سلامت دهان داشته باشد.
• از غذاهای بیش از حد شور یا تند پرهیز کنید زیرا ممکن است باعث کم آبی بدن شوند
• برای جلوگیری از سندرم دامپینگ، مصرف کالری های خالی و افزایش خطر کم آبی، مصرف شیرینی ها را محدود کنید (کمتر از 10 درصد کالری روزانه در روز).
• وعده های غذایی قبل یا بعد از روزه باید از نظر تغذیه ای متعادل بوده و حاوی غلات کامل، پروتئین های بدون چربی و چربی های غیر اشباع باشد. مصرف پروتئین توصیه شده 60 تا 120 گرم در روز است؛ ارزیابی فردی ممکن است افزایش مصرف پروتئین را به ویژه برای بیمارانی که دارای روش های چاقی دارای سوء جذب بیشتر هستند یا در صورت کاهش وزن فعال در نظر گرفته بگیرد. مصرف پروتئین ممکن است با محدوده 0.8-2.0 گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز ارزیابی شود.
• از غذاهای بسیار چرب مانند غذاهای سرخ شده، فرآوری شده یا حاوی مقادیر زیادی چربی های اشباع شده خودداری کنید.
• در وعده‌های غذایی بعد از روزه، به جای خوردن یک وعده غذایی بزرگ، زمان‌های کوچک‌تر و مکرر غذا را در نظر بگیرید تا مصرف پروتئین غذایی را افزایش دهید و از پر کردن بیش از حد کیسه معده پرهیز کنید.
• روش‌های پخت کمتر مانند کباب کردن، بخارپز کردن، پختن، تفت دادن و خورش را به جای سرخ کردن عمیق انتخاب کنید.
• دوزهای توصیه شده مکمل های ویتامین و مواد معدنی را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.