چاقی و ناباروری

ناباروری چیست؟

به طور کلی ، ناباروری به معنی عدم توانایی در باروری بعد از یک سال (یا بیشتر) از رابطه جنسی محافظت نشده است.

عوامل موثر در ناباروری در زنان چیست؟

• سن
• سندروم تخمدان پلی کیستیک
• مشکل هورمونی که از تخمک گذاری جلوگیری می کند
• چرخه قاعدگی غیر طبیعی
• چاقی
• دیابت
• مشکلات مرتبط با تیرویید
• مصرف الکل و سیگار
• داشتن مقدار کمی چربی بدن در اثر ورزش شدید.
• اندومتریوز
• مشکلات ساختاری (مشکلات لوله های فالوپ ، رحم یا تخمدان ها)
• عفونت
• و سایر موارد

عوامل موثر در ناباروری مردان چیست؟

• سن
• مصرف سیگار و الکل
• چاقی
• واریکوسل
• دیابت
• مشکلات مرتبط با تیرویید
• عفونت
• مسائل انزال
• ·        آنتی بادی هایی که به اسپرم حمله می کنند
• تومورها
• بیضه های نزول نکرده
• عدم تعادل هورمونی
• نقص لوله های منتقل کننده اسپرم
• و سایر موارد

ارتباط قوی بین چاقی و ناباروری وجود دارد و کاهش وزن می تواند باروری را در زنان چاق افزایش دهد.

چاقی مفرط باعث کاهش باروری در مردان و زنان شده است.

ارتباط چاقی و ناباروری چیست؟

افراد دارای اضافه وزن و چاقی دارای سطح بالاتری از هورمونی به نام لپتین هستند که در بافت چربی تولید می شود. این می تواند تعادل هورمونی را مختل کرده و منجر به کاهش باروری شود.

مقدار و توزیع چربی بدن از طریق طیف وسیعی از مکانیسم های هورمونی بر چرخه قاعدگی تأثیر می گذارد. هرچه وزن اضافی و چربی شکمی بیشتر باشد ، خطر مشکلات باروری بیشتر می شود.

اضافه وزن ، به ویژه چربی اضافی شکم ، با مقاومت به انسولین (هنگامی که بدن باید انسولین بیشتری تولید کند تا سطح قند خون طبیعی باشد) و کاهش سطح گلوبولین متصل به هورمون جنسی (SHGB) ، پروتئینی که در تنظیم هورمون های جنسی آندروژن و استروژن نقش دارد ، ارتباط دارد.

این امر خطر چرخه های قاعدگی نامنظم را افزایش می دهد که به نوبه خود باروری را کاهش می دهد. یک مطالعه نشان داد زنانی که چاق بودند ، در مقایسه با زنان در محدوده وزن طبیعی ، بسیار کمتر احتمال دارد که در طول یک سال پس از قطع راه های پیشگیری از بارداری، باردار شوند (66.4 درصد از زنان چاق در 12 ماه باردار می شوند ، در حالی که 81.4 درصد از زنان با وزن طبیعی).

تعادل هورمونی که چرخه قاعدگی را تنظیم می کند توسط  اضافه وزن و چاقی تغییر پیدا می کند و نیز خطر عدم تخمک گذاری را افزایش می دهد (زمانی که تخمک توسط تخمدان آزاد نمی شود). زنان دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالای 27 سه برابر بیشتر از زنان در محدوده وزن طبیعی قادر به باردار شدن نیستند زیرا تخمک گذاری ندارند.

بسیاری از زنانی که وزن اضافه دارند هنوز تخمک گذاری دارند ، اما به نظر می رسد کیفیت تخمک هایی که تولید می کنند کاهش یافته است.

و هنگامی که زوجین از IVF برای باردار شدن استفاده می کنند ، احتمال تولد زنده در زنان دارای اضافه وزن یا چاقی کمتر از زنان با BMI طبیعی است. به طور متوسط ، در مقایسه با زنان در محدوده وزن سالم ، احتمال تولد زنده با IVF در زنان دارای اضافه وزن 9 درصد و در زنان چاق 20 درصد کاهش می یابد.

در مردان ، چاقی همچنین با کاهش باروری ارتباط دارد. این به احتمال زیاد به دلیل ترکیبی از عوامل است. اینها شامل مشکلات هورمونی ، اختلال عملکرد جنسی و سایر شرایط سلامتی مرتبط با چاقی مانند دیابت نوع 2 و آپنه خواب (که هر دو با کاهش سطح تستوسترون و مشکلات نعوظ مرتبط هستند) می شود.

تخمین زده می شود که وزن بیش از 10 کیلوگرم باروری مردان را تا 10 درصد کاهش می دهد. بررسی مطالعات مربوط به تأثیرات چاقی نشان داد مردان چاق در صورت استفاده از فن آوری کمک باروری (ART) مانند IVF ، احتمال ناباروری را افزایش می دهند و احتمال تولد نوزاد زنده کمتر است.

تصور می شود که این امر به این دلیل است که چاقی نه تنها کیفیت اسپرم را کاهش می دهد ، بلکه ساختار فیزیکی و مولکولی سلول های اسپرم را نیز تغییر می دهد.

تاثیر جراحی چاقی بر میزان باروری مردان

هورمونهای جنسی رایج ترین نتایج ارزیابی شده بودند که در همه مطالعات انجام شده با بیماران مرد بهبود قابل توجهی را نشان دادند. به طور کلی ، کاهش وزن پس از جراحی های چاقی منجر به افزایش مقدار کلی و مقدار ازاد تستوسترون و کاهش سطح استرادیول شد.

1. هورمون های جنسی: بهبود قابل توجهی برای همه یافته ها (هورمونهای جنسی و گلوبولین هورمونهای جنسی) گزارش شده است و همچنین متوجه شده اند که بهبود تستوسترون تحت تأثیر سن قرار می گیرد. مردان زیر 35 سال پس از عمل افزایش بیشتری در تستوسترون آزاد و کل نسبت به مردان بالای 35 سال نشان دادند سه مطالعه جراحی چاقی را با گروه کنترل یا بدون جراحیمقایسه کردند و بهبودهای هورمونی بیشتری را در گروه های جراحی چاقی در مقایسه با گروه های کنترل نشان دادند.

• برون ده سمینا (مایع منی) : در بین چهار مطالعه که کیفیت مایع منی یا اسپرم را مورد بررسی قرار داد ، دو مطالعه بهبودهایی را در پارامترهای بنیادی گزارش کردند. زنده ماندن و حجم اسپرم بعد از عمل جراحی در مقایسه با گروه کنترل (گروه بدون جراحی) در یک مطالعه به طور قابل توجهی بهبود یافت ، و تعداد اسپرم ها در تجزیه و تحلیل زیر گروهی به میزان قابل توجهی بهبود یافت و نشان داد که بیماران مبتلا به آزواسپرمی یا الیگوسپرمی تعداد اسپرم را به میزان قابل توجهی افزایش داده اند در حالی که بیمارانی که از ابتدا تعداد نرمالی اسپرم داشتند، هیچ تفاوتی را بعد از عمل نشان ندادند.

• عملکرد و رضایت جنسی:  مطالعه ای(2009) ارتباط مثبت بین جراحی چاقی و کیفیت زندگی جنسی بیماران را گزارش کرد. مطالعه ای دیگر (2015) هیچ گونه بهبود قابل توجهی در عملکرد نعوظ مردان نشان نداد، اما 12 ماه پس از جراحی روند بهبودی را نشان داد. در بررسی دیگر( (2012 از پرسشنامه شاخص بین المللی عملکرد نعوظ (IIEF-5) استفاده شد و میانگین نمره قابل توجهی را در 24 ماه پس از عمل در گروه جراحی و همچنین تفاوت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل گزارش کرد.

تاثیر جراحی چاقی بر میزان باروری زنان

1. هورمونهای جنسی:  در سه مطالعه، اندازه گیری هورمون های مختلف مربوط به باروری ، کاهش قابل توجه تستوسترون و افزایش SHBG در زنان پس از عمل گزارش شد. مهمترین تغییرات در SHBG ظرف یک ماه پس از جراحی چاقی رخ داد و تا 12 ماه پیگیری ادامه یافت .دو مطالعه همچنین افزایش قابل توجهی در استرادیول گزارش کردند.هورمونهای دیگر از جمله FSH و LH هیچ تغییر قابل توجهی پس از عمل نشان ندادند. دو مطالعه همچنین گزارش داده اند که هیرسوتیسم (پرمویی) در زنان به دلیل بهبود تعادل هورمونی پس از جراحی برطرف شده است.

• دوره های قاعدگی: شش مورد از 8 مطالعه اندازه گیری چرخه قاعدگی در بیماران چاقی ، بهبود قابل توجهی در نظم و طول چرخه قاعدگی گزارش کردند. به عنوان مثال ، چرخه قاعدگی در 12 ماه پس از RYBG (بای پس کلاسیک) در 85٪ از زنان مبتلا به الیگو- آمنوره ، و میزان قاعدگی نامنظم از 60٪ به 20٪ پس ازجراحی اسلیو  و میزان اختلال عملکرد قاعدگی پس از روشهای مختلف جراحی چاقی،% 12.4 کاهش یافت.

(لیگومنوره =قاعدگی های کم تکرار که در فواصل بیش از 35 روز می باشد و آمنوره =عدم خونریزی در زمان قاعدگی در خانم‌های در سن باروری است)

• سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) : دو مطالعه که PCOS را اندازه گیری می کردند ، پیشرفت چشمگیری را در 3 تا 12 ماه گزارش کردند. به طور خاص ،.در مطالعه ای در سال 2017 ، PCOS را بر اساس معیارهای روتردام تعریف کردند. قبل از عمل ، 25 درصد یا 8 نفر از 31 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بودند. پس از سه ماه ، فقط یکی از 8 بیمار هنوز معیارهای PCOS را برآورده می کرد و پس از 12 ماه ، هیچ کدام به عنوان PCO طبقه بندی نمی شدند. در مطالعه ای دیگر. (2016) ، PCOS بر اساس تعداد بیماران مبتلا به PCOS قبل و بعد از جراحی چاقی ارزیابی شدند. تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک در 1298 بیمار قبل از عمل و 1،106 بیمار پس از عمل انجام شد که 14.8 درصد کاهش را نشان داد.

• بارداری: در مطالعه ای در سال 2012، میزان باروری 100٪ برای بیمارانی که قبلا به دلیل سندروم تخمدان پلی کیستیک نابارور بودند، گزارش شده است. چهار مطالعه دیگر بهبود میزان بارداری پس از جراحی چاقی را گزارش کردند. هفت نفر از 15 زنی که در بارداری ناموفق بودند بعد از جراحی اسلیو معده  (46.7٪) باردار شدند، و 62.7٪ از بیماران که نمی توانستند باردار شوند ، پس از جراحی های مختلف از جمله اسلیو معده و انداع روش های بای پس معده باردار شدند.
• عملکرد و رضایت جنسی: در مطالعه که عملکرد جنسی ، رضایت یا رابطه صمیمی را مورد بررسی قرار می داد ، نشان داده شد که با استفاده از مقیاس شاخص عملکرد جنسی زنان در پیگیری 12 ماهه بهبود قابل توجهی در عملکرد جنسی زنان ایجاد شده بود.

نتایج حاصل از این بررسی ها نشان می دهد که باروری پس از جراحی چاقی برای بیماران چاق مرد و زن بهبود می یابد.

اگر خیلی زود بعد از جراحی چاقی باردار شوید چه اتفاقی می افتد؟

 آنچه ما نگران آن هستیم کمبود ویتامین در مادران و همچنین نقص لوله عصبی در نوزادان است. “کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا” هشدار می دهد که افزایش باروری پس از جراحی چاقی می تواند منجر به بارداری برنامه ریزی نشده شود. به تاخیر انداختن آن به زن اجازه می دهد تا در طول رشد جنین به وزن ثابت برسد.

چه مدت باید منتظر بمانم تا بعد از جراحی چاقی باردار شوم؟

برای باردار شدن چقدر باید بعد از عمل صبر کنید؟ کارشناسان پیشنهاد می کنند که یک زن 1 تا 2 سال پس از جراحی چاقی منتظر بماند تا باردار شود. این جراحی به افراد کمک می کند تا وزن زیادی را به سرعت از دست بدهند. باردار شدن خیلی زود بعد از عمل ممکن است به این معنی باشد که نوزاد در حال رشد ممکن است مواد مغذی مورد نیاز را دریافت نکند

علاوه بر تاثیرات مثبت ذکر شده برای کاهش وزن در بهبود باروری، با توجه به تاثیر عواملی مانند دیابت، مشکلات مرتبط با تیرویید و سایر موارد ذکر شده در بالا در ناباروری مردان و زنان، جراحی های کاهش وزن با بهبود این عوامل و مشکلات نیز توانند در بهبود باروری موثر باشند.